bandurar
[Sinonime]
BANDURÁR, bandurari, s.m. (Rar) Bandurist. – Bandură2 + suf. -ar.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
bandurár s. m., pl. bandurári
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
BANDURÁR s. v. bandurist.
(Dicţionar de sinonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
bandurár s. m., pl. bandurári
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
BANDURÁR s. v. bandurist.
(Dicţionar de sinonime)