administrativ
ADMINISTRATÍV, -Ă, administrativi, -e, adj. Care aparţine administraţiei, privitor la administraţie. ♦ Care emană de la un organ de administraţie. ♢ Pe cale administrativă = prin organele administraţiei de stat. – Din fr. administratif, lat. administrativus.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
ADMINISTRATÍV ~ă (~i, ~e) Care ţine de administraţie; privitor la administraţie. Organe ~e. /<fr. administratif, lat. administrativus
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
ADMINISTRATÍV, -Ă adj. Privitor la administraţie, de administraţie. ♦ Care emană de la un organ de administraţie. [Cf. fr. administratif, lat. administrativus].
(Dicţionar de neologisme)
ADMINISTRATÍV, -Ă I. adj. referitor la administraţie. ♢ care emană de la un organ de administraţie. II. s. n. gospodărie. ♢ instituţie de administraţie. (< fr. administratif, lat. administrativus)
(Marele dicţionar de neologisme)
administratív adj. m., pl. administratívi; f. sg. administratívă, pl. administratíve
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
ADMINISTRATÍV ~ă (~i, ~e) Care ţine de administraţie; privitor la administraţie. Organe ~e. /<fr. administratif, lat. administrativus
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
ADMINISTRATÍV, -Ă I. adj. referitor la administraţie. ♢ care emană de la un organ de administraţie. II. s. n. gospodărie. ♢ instituţie de administraţie. (< fr. administratif, lat. administrativus)
(Marele dicţionar de neologisme)
administratív adj. m., pl. administratívi; f. sg. administratívă, pl. administratíve
(Dicţionar ortografic al limbii române)