bronzaj
BRONZÁJ, bronzaje, s.n. (Rar) Bronzare. – Din fr. bronzage.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
BRONZÁJ s.n. Bronzare. [< fr. bronzage].
(Dicţionar de neologisme)
BRONZÁJ s. n. bronzare. (< fr. bronzaje)
(Marele dicţionar de neologisme)
bronzáj s. n., pl. bronzáje
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
BRONZÁJ s.n. Bronzare. [< fr. bronzage].
(Dicţionar de neologisme)
(Marele dicţionar de neologisme)
bronzáj s. n., pl. bronzáje
(Dicţionar ortografic al limbii române)