decapitație
DECAPITÁŢIE, decapitaţii, s.f. Decapitare. – Din fr. décapitation.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DECAPITÁŢIE s.f. Decapitare. [Gen. -iei, var. decapitaţiune s.f. / cf. fr. décapitation, it. decapitazione].
(Dicţionar de neologisme)
DECAPITÁŢIE s. f. decapitare. (< fr. décapitation)
(Marele dicţionar de neologisme)
decapitáţie s. f. (sil. -ţi-e), art. decapitáţia (sil. -ti-a), g.-d. art. decapitáţiei; pl. decapitáţii, art. decapitáţiile (sil. -ţi-i-)
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DECAPITÁŢIE s.f. Decapitare. [Gen. -iei, var. decapitaţiune s.f. / cf. fr. décapitation, it. decapitazione].
(Dicţionar de neologisme)
(Marele dicţionar de neologisme)
decapitáţie s. f. (sil. -ţi-e), art. decapitáţia (sil. -ti-a), g.-d. art. decapitáţiei; pl. decapitáţii, art. decapitáţiile (sil. -ţi-i-)
(Dicţionar ortografic al limbii române)