deftér (-ruri), s.n. – Catastif, registru. Tc. defter (Ronzevalle 90), cf. ngr. τεφτέρι. Sec. XVII, înv. – Der. defterdar (var. tefterdar), s.m. (cămătar în Imperiul Turc), sec. XVIII, înv.(Dicţionarul etimologic român)
Sinonime:DÉFTER s. v. catastif, condică, registru.(Dicţionar de sinonime)