despotat
DESPOTÁT, despotate, s.n. 1. Demnitatea de despot. 2. Teritoriu guvernat de un despot. – Din fr. despotat.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DESPOTÁT s.n. Demnitatea de despot. ♦ Teritoriu bizantin guvernat de un despot. [< fr. despotat].
(Dicţionar de neologisme)
DESPOTÁT s. n. 1. demnitatea de despot. 2. teritoriu guvernat de un despot. (< fr. despotat)
(Marele dicţionar de neologisme)
despotát s. n., pl. despotáte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DESPOTÁT s.n. Demnitatea de despot. ♦ Teritoriu bizantin guvernat de un despot. [< fr. despotat].
(Dicţionar de neologisme)
(Marele dicţionar de neologisme)
despotát s. n., pl. despotáte
(Dicţionar ortografic al limbii române)