discordanți
[Sinonime]
DISCORDÁNT, -Ă, discordanţi, -te, adj. Nepotrivit, distonant, nearmonios, strident. ♢ Straturi discordante = straturi ale scoarţei pământului ale căror suprafeţe de stratificaţie nu sunt paralele între ele. – Din fr. discordant.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DISCORDÁN//T ~tă (~ţi, ~te) Care produce discordanţă; producător de discordanţă; aflat în discordanţă; disonant; distonant. Caracter ~. Culori ~te. Notă ~tă. ♢ Straturi ~te straturi terestre cu suprafaţa de stratificare, ce nu se suprapune celorlalte. /<fr. discordant
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
DISCORDÁNT, -Ă adj. Lipsit de armonie. ♦ Care distonează; nepotrivit; strident. ♢ (Geol.) Strate discordante = strate a căror înclinare se deosebeşte de înclinarea stratului peste care sunt depuse. [< fr. discordant].
(Dicţionar de neologisme)
DISCORDÁNT, -Ă adj. care distonează; nepotrivit; strident. (< fr. discordant)
(Marele dicţionar de neologisme)
discordánt adj. m., pl. discordánţi; f. sg. discordántă, pl. discordánte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
DISCORDÁNT adj. v. nearmonios.
(Dicţionar de sinonime)
Antonime:
Discordant ≠ concordant
(Dicţionar de antonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DISCORDÁN//T ~tă (~ţi, ~te) Care produce discordanţă; producător de discordanţă; aflat în discordanţă; disonant; distonant. Caracter ~. Culori ~te. Notă ~tă. ♢ Straturi ~te straturi terestre cu suprafaţa de stratificare, ce nu se suprapune celorlalte. /<fr. discordant
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
DISCORDÁNT, -Ă adj. care distonează; nepotrivit; strident. (< fr. discordant)
(Marele dicţionar de neologisme)
discordánt adj. m., pl. discordánţi; f. sg. discordántă, pl. discordánte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
DISCORDÁNT adj. v. nearmonios.
(Dicţionar de sinonime)
Antonime:
Discordant ≠ concordant
(Dicţionar de antonime)