FALSITÁTE s.f. 1. Caracterul a ceea ce este fals, mincinos, neautentic; lipsă de adevăr. 2. Atitudine, comportare făţarnică; ipocrizie, făţărnicie, prefăcătorie. [Var.: (pop.) falşitáte s.f.] – Din it. falsità, lat. falsitas, -atis.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FALŞITÁTE s.f. v. falsitate.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FALSITÁTE f. 1) Caracter fals; însuşirea de a fi fals. 2) Comportare lipsită de sinceritate; făţărnicie; ipocrizie; duplicitate. /<it. falsita, lat. falsitas, ~atis
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
FALSITÁTE s.f. 1. Neadevăr, netemeinicie. 2. Făţărnicie, ipocrizie, prefăcătorie. [Var. falşitate s.f. / cf. lat. falsitas, it. falsità, fr. fausseté].
(Dicţionar de neologisme)
FALŞITÁTE s.f. v. falsitate.
(Dicţionar de neologisme)
FALSITÁTE s. f. 1. lipsă de adevăr; netemeinicie. 2. atitudine, comportare făţarnică; ipocrizie, prefăcătorie. (< it. falsità, lat. falsitas)
(Marele dicţionar de neologisme)
falsitáte s. f., g.-d. art. falsităţii
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
FALSITÁTE s. 1. inexactitate, neadevăr, neexactitate, netemeinicie. (~ unei afirmaţii.) 2. v. ipocrizie.
(Dicţionar de sinonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FALŞITÁTE s.f. v. falsitate.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
FALSITÁTE s.f. 1. Neadevăr, netemeinicie. 2. Făţărnicie, ipocrizie, prefăcătorie. [Var. falşitate s.f. / cf. lat. falsitas, it. falsità, fr. fausseté].
(Dicţionar de neologisme)
FALŞITÁTE s.f. v. falsitate.
(Dicţionar de neologisme)
FALSITÁTE s. f. 1. lipsă de adevăr; netemeinicie. 2. atitudine, comportare făţarnică; ipocrizie, prefăcătorie. (< it. falsità, lat. falsitas)
(Marele dicţionar de neologisme)
falsitáte s. f., g.-d. art. falsităţii
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
FALSITÁTE s. 1. inexactitate, neadevăr, neexactitate, netemeinicie. (~ unei afirmaţii.) 2. v. ipocrizie.
(Dicţionar de sinonime)