ferentar
FERENTÁR, ferentari, s.m. Soldat din vechea pedestrime uşoară. – Din lat. ferentarius.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
ferentár (ferentári), s.m. – Soldat din corpul auxiliar. Lat. ferentarius (sec. XIX). Împrumut literar, înv.
(Dicţionarul etimologic român)
ferentár s. m., pl. ferentári
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
ferentár (ferentári), s.m. – Soldat din corpul auxiliar. Lat. ferentarius (sec. XIX). Împrumut literar, înv.
(Dicţionarul etimologic român)
(Dicţionar ortografic al limbii române)