fermiu
FÉRMIU s.n. Element chimic transuranic, produs pe cale artificială. – Din fr. fermium.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FÉRMIU n. Element chimic obţinut pe cale artificială. [Sil. fer-miu] /<fr. fermiun
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
FÉRMIU s.n. Element transuranic sintetic. [Pron. -miu. / < fr. fermium, cf. Fermi – fizician italian].
(Dicţionar de neologisme)
FÉRMIU s. n. element transuranic sintetic din grupa actinidelor. (< fr. fermium)
(Marele dicţionar de neologisme)
férmiu s. n. [-miu pron. -miu], art. férmiul; simb. Fm
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FÉRMIU n. Element chimic obţinut pe cale artificială. [Sil. fer-miu] /<fr. fermiun
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
FÉRMIU s. n. element transuranic sintetic din grupa actinidelor. (< fr. fermium)
(Marele dicţionar de neologisme)
férmiu s. n. [-miu pron. -miu], art. férmiul; simb. Fm
(Dicţionar ortografic al limbii române)