FRAGRÁNT, -Ă, fragranţi, -te, adj. (Rar) Mirositor, parfumat. – Din fr. fragrant, lat. fragrans, -ntis.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FRAGRÁNŢĂ, fragranţe, s.f. (Rar) Miros plăcut. – Din fr. fragrance.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FRAGRÁNT, -Ă adj. (Liv.) Plăcut mirositor, parfumat. [< lat. fragrans, fr. fragrant, it. fragrante].
(Dicţionar de neologisme)
FRAGRÁNŢĂ s.f. (Liv.) Miros plăcut. [< fr. fragrance, it. fragranza].
(Dicţionar de neologisme)
FRAGRÁNT, -Ă adj. cu miros plăcut, parfumat. (< fr. fragrant, lat. fragrans)
(Marele dicţionar de neologisme)
FRAGRÁNŢĂ s. f. miros plăcut. (< fr. fragrance, it. fragranza)
(Marele dicţionar de neologisme)
fragránt (parfumat) adj. m. (sil. -grant), pl. fragránţi; f. sg. fragrántă, pl. fragránte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
fragránţă (miros plăcut) s. f. (sil. -gran-), g.-d. art. fragránţei; pl. fragránţe
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
FRAGRÁNŢĂ, fragranţe, s.f. (Rar) Miros plăcut. – Din fr. fragrance.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
FRAGRÁNŢĂ s.f. (Liv.) Miros plăcut. [< fr. fragrance, it. fragranza].
(Dicţionar de neologisme)
FRAGRÁNT, -Ă adj. cu miros plăcut, parfumat. (< fr. fragrant, lat. fragrans)
(Marele dicţionar de neologisme)
FRAGRÁNŢĂ s. f. miros plăcut. (< fr. fragrance, it. fragranza)
(Marele dicţionar de neologisme)
fragránt (parfumat) adj. m. (sil. -grant), pl. fragránţi; f. sg. fragrántă, pl. fragránte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
fragránţă (miros plăcut) s. f. (sil. -gran-), g.-d. art. fragránţei; pl. fragránţe
(Dicţionar ortografic al limbii române)