HĂIMĂNÍ, hăimănesc, vb. IV. Intranz. (Rar) A umbla haimana, a hoinări. – Din haimana.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
A HĂIMĂN//Í ~ésc intranz. rar 1) A fi haimana; a avea existenţă de haimana; a hoinări; a vagabonda. 2) fam. A umbla mult şi fără rost (ca o haimana); a hoinări; a vagabonda; a rătăci. /Din haimana
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
hăimăní vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. hăimănésc, imperf. 3 sg. hăimăneá; conj. prez. 3 sg. şi pl. hăimăneáscă
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
HĂIMĂNÍ vb. v. hoinări, vagabonda.
(Dicţionar de sinonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
A HĂIMĂN//Í ~ésc intranz. rar 1) A fi haimana; a avea existenţă de haimana; a hoinări; a vagabonda. 2) fam. A umbla mult şi fără rost (ca o haimana); a hoinări; a vagabonda; a rătăci. /Din haimana
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
HĂIMĂNÍ vb. v. hoinări, vagabonda.
(Dicţionar de sinonime)