imperfecţiunii
[Sinonime]
IMPERFECŢIÚNE, imperfecţiuni, s.f. Stare a ceea ce este imperfect; defect, scădere, cusur. [Pr.: -ţi-u-] – Din fr. imperfection, lat. imperfectio, -onis.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
IMPERFECŢIÚN//E ~i f. 1) Caracter imperfect; lipsă de perfecţiune. 2) Ceea ce este imperfect. [Sil. -ţi-u-] /<fr. imperfection, lat. imperfectio, ~onis
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
IMPERFECŢIÚNE s.f. Starea a ceea ce este imperfect; defect. [Pron. -ţi-u-, var. imperfecţie s.f. / cf. fr. imperfection, it. imperfezione, lat. imperfectio].
(Dicţionar de neologisme)
IMPERFECŢIÚNE s. f. starea a ceea ce este imperfect. (< fr. imperfection, lat. imperfectio)
(Marele dicţionar de neologisme)
imperfecţiúne s. f. perfecţiune
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
IMPERFECŢIÚNE s. v. defect.
(Dicţionar de sinonime)
Antonime:
Imperfecţiune ≠ perfecţiune
(Dicţionar de antonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
IMPERFECŢIÚN//E ~i f. 1) Caracter imperfect; lipsă de perfecţiune. 2) Ceea ce este imperfect. [Sil. -ţi-u-] /<fr. imperfection, lat. imperfectio, ~onis
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
IMPERFECŢIÚNE s. f. starea a ceea ce este imperfect. (< fr. imperfection, lat. imperfectio)
(Marele dicţionar de neologisme)
imperfecţiúne s. f. perfecţiune
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
IMPERFECŢIÚNE s. v. defect.
(Dicţionar de sinonime)
Antonime:
Imperfecţiune ≠ perfecţiune
(Dicţionar de antonime)