infinitate
INFINITÁTE, infinităţi, s.f. Cantitate, număr foarte mare de... – Din fr. infinité, lat. infinitas, -atis.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INFINIT//ÁTE ~ăţi f. 1) Cantitate infinită; număr infinit. 2) Cantitate, număr foarte mare. O ~ de propuneri. /<fr. infinité, lat. infinitas, ~atis
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
INFINITÁTE s.f. Cantitate, număr foarte mare de... [Cf. fr. infinité].
(Dicţionar de neologisme)
INFINITÁTE s. f. cantitate, număr nelimitat, foarte mare. (< fr. infinité)
(Marele dicţionar de neologisme)
infinitáte s. f., g.-d. art. infinităţii; pl. infinităţi
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Antonime:
Infinitate ≠ finitate
(Dicţionar de antonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INFINIT//ÁTE ~ăţi f. 1) Cantitate infinită; număr infinit. 2) Cantitate, număr foarte mare. O ~ de propuneri. /<fr. infinité, lat. infinitas, ~atis
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
INFINITÁTE s. f. cantitate, număr nelimitat, foarte mare. (< fr. infinité)
(Marele dicţionar de neologisme)
infinitáte s. f., g.-d. art. infinităţii; pl. infinităţi
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Antonime:
Infinitate ≠ finitate
(Dicţionar de antonime)