inicvitate
INICVITÁTE, inicvităţi, s.f. (Livr.) Inechitate. [Var.: inicuitáte s.f.] – Din fr. iniquité, lat. iniquitas, -atis.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INICVITÁTE s.f. (Liv.) Inechitate. [Var. inicuitate s.f. / < lat. iniquitas, fr. iniquité].
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INICVITÁTE s. f. inechitate. (< lat. iniquitas)
(Marele dicţionar de neologisme)
inicvitáte s. f., g.-d. art. inicvităţii; pl. inicvităţi
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INICVITÁTE s.f. (Liv.) Inechitate. [Var. inicuitate s.f. / < lat. iniquitas, fr. iniquité].
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
(Marele dicţionar de neologisme)
inicvitáte s. f., g.-d. art. inicvităţii; pl. inicvităţi
(Dicţionar ortografic al limbii române)