insistent
[Sinonime]
INSISTÉNT, -Ă, insistenţi, -te, adj. (Adesea adverbial) Stăruitor, perseverent. – Din fr. insistant, it. insistente.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INSISTÉN//T ~tă (~ţi, ~te) 1) (despre persoane) Care insistă; neclintit în hotărâri, atitudini, acţiuni; stăruitor; perseverent; tenace. 2) (despre manifestările oamenilor) Care vădeşte statornicie şi fermitate; stăruitor; perseverent; tenace. /<fr. insistant, lat. insistente
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
INSISTÉNT, -Ă adj. (adesea adv.) Stăruitor, perseverent. [Cf. fr. insistant, it. insistente].
(Dicţionar de neologisme)
INSISTÉNT, -Ă adj. (şi adv.) stăruitor, perseverent. (< fr. insistant, it. insistente)
(Marele dicţionar de neologisme)
insistént adj. m., pl. insisténţi; f. sg. insisténtă, pl. insisténte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
INSISTÉNT adj., adv. 1. adj. v. stăruitor. 2. adv. v. stăruitor. 3. adj. v. perseverent.
(Dicţionar de sinonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INSISTÉN//T ~tă (~ţi, ~te) 1) (despre persoane) Care insistă; neclintit în hotărâri, atitudini, acţiuni; stăruitor; perseverent; tenace. 2) (despre manifestările oamenilor) Care vădeşte statornicie şi fermitate; stăruitor; perseverent; tenace. /<fr. insistant, lat. insistente
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
INSISTÉNT, -Ă adj. (şi adv.) stăruitor, perseverent. (< fr. insistant, it. insistente)
(Marele dicţionar de neologisme)
insistént adj. m., pl. insisténţi; f. sg. insisténtă, pl. insisténte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
INSISTÉNT adj., adv. 1. adj. v. stăruitor. 2. adv. v. stăruitor. 3. adj. v. perseverent.
(Dicţionar de sinonime)