instilator
INSTILATÓR, instilatoare, s.n. Instrument care serveşte la instilaţii. – Din fr. instillateur.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INSTILAT//ÓR ~oáre n. Instrument pentru instilaţie, constând dintr-un tub de sticlă subţiat la un capăt şi prevăzut la celălalt cu un tub de cauciuc. /<fr. instillateur
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
INSTILATÓR s.n. Instrument folosit pentru instilaţii. [< fr. instillateur].
(Dicţionar de neologisme)
INSTILATÓR s. n. instrument pentru instilaţii. (< fr. instillateur)
(Marele dicţionar de neologisme)
instilatór s. n., pl. instilatoáre
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
INSTILAT//ÓR ~oáre n. Instrument pentru instilaţie, constând dintr-un tub de sticlă subţiat la un capăt şi prevăzut la celălalt cu un tub de cauciuc. /<fr. instillateur
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
INSTILATÓR s. n. instrument pentru instilaţii. (< fr. instillateur)
(Marele dicţionar de neologisme)
instilatór s. n., pl. instilatoáre
(Dicţionar ortografic al limbii române)