istea
ÍSTEA pr. f. pl., adj. pr. f. pl. v. ista. [DOOM 2]
(Alte dicţionare)
ísta (reg.) pr. m., adj. pr. m. (postpus: omul ista), g.-d. ístuia; pl. íştia (-tia), g.-d. ístora; f. iásta, g.-d. ísteia / iésteia; pl. ístea / iéstea, g.-d. pl. m. şi f. ístora / iéstora
(Dicţionar ortografic, ortoepic şi morfologic al limbii române, ediţia a II-a)
(Alte dicţionare)
ísta (reg.) pr. m., adj. pr. m. (postpus: omul ista), g.-d. ístuia; pl. íştia (-tia), g.-d. ístora; f. iásta, g.-d. ísteia / iésteia; pl. ístea / iéstea, g.-d. pl. m. şi f. ístora / iéstora
(Dicţionar ortografic, ortoepic şi morfologic al limbii române, ediţia a II-a)