IZOSTÉRĂ s.f. Linie în diagrama unui sistem fizico-chimic pentru care volumul specific al sistemului care se transformă rămâne constant. [Var. isosteră s.f. / < fr. isostère].
(Dicţionar de neologisme)
IZOSTÉR, -Ă adj., s. f. izocor(ă). (< fr. isostère)
(Marele dicţionar de neologisme)
izostér adj. m. (sil. mf. -ster), pl. izostéri; f. sg. izostéră, pl. izostére
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
IZOSTÉR adj. (FIZ.) izocor.
(Dicţionar de sinonime)
IZOSTÉRĂ s. (FIZ.) izocoră.
(Dicţionar de sinonime)
(Dicţionar de neologisme)
IZOSTÉR, -Ă adj., s. f. izocor(ă). (< fr. isostère)
(Marele dicţionar de neologisme)
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
IZOSTÉR adj. (FIZ.) izocor.
(Dicţionar de sinonime)
IZOSTÉRĂ s. (FIZ.) izocoră.
(Dicţionar de sinonime)