jubilativ
JUBILATÍV, -Ă, jubilativi, -e, adj. (Rar) Triumfător, vesel. – Din jubila.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
JUBILATÍV, -Ă adj. (Rar) Triumfător, vesel, de jubilaţie. [Et. incertă].
(Dicţionar de neologisme)
jubilatív adj. m., pl. jubilatívi; f. sg. jubilatívă, pl. jubilatíve
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
JUBILATÍV, -Ă adj. (Rar) Triumfător, vesel, de jubilaţie. [Et. incertă].
(Dicţionar de neologisme)
(Dicţionar ortografic al limbii române)