MAIMUŢÍ, maimuţesc, vb. IV. Tranz. (Rar) a maimuţări. – Din maimuţă.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
maimuţí vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. maimuţésc, imperf. 3 sg. maimuţeá; conj. prez. 3 sg. şi pl. maimuţeáscă
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
MAIMUŢÍ vb. v. maimuţări, poci, schimonosi, strâmba.
(Dicţionar de sinonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
maimuţí vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. maimuţésc, imperf. 3 sg. maimuţeá; conj. prez. 3 sg. şi pl. maimuţeáscă
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
MAIMUŢÍ vb. v. maimuţări, poci, schimonosi, strâmba.
(Dicţionar de sinonime)