mangắr (-ri), s.m. – 1. (Înv.) Monedă turcă de cupru, de mică valoare. – 2. (Arg.) Bani. – Var. mangîr. Mr. mangăre. Tc. mangir (Şeineanu, II, 246), cf. ngr. μαγϰούρι, bg., sb. mangura.(Dicţionarul etimologic român)
Sinonime:MÁNGĂRI s. pl. v. ban, franc, gologan, para.(Dicţionar de sinonime)