maniabil
MANIÁBIL, -Ă, maniabili, -e, adj. (Livr.) Care este uşor de mânuit. [Pr.: -ni-a-] – Din fr. maniable.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
MANIÁBIL ~ă (~i, ~e) livr. Care poate fi uşor mânuit. [Sil. -ni-a-] /<fr. maniable
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
MANIÁBIL, -Ă adj. 1. (Despre mecanisme) Uşor de mânuit. 2. (Despre oameni) Docil, blând, conciliabil. [Pron. -ni-a-. / cf. fr. maniable].
(Dicţionar de neologisme)
MANIÁBIL, -Ă adj. 1. uşor de mânuit. 2. (despre oameni) docil, conciliabil. (< fr. maniable)
(Marele dicţionar de neologisme)
maniábil adj. m. (sil. -ni-a-), pl. maniábili; f. sg. maniábilă, pl. maniábile
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
MANIÁBIL ~ă (~i, ~e) livr. Care poate fi uşor mânuit. [Sil. -ni-a-] /<fr. maniable
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
MANIÁBIL, -Ă adj. 1. uşor de mânuit. 2. (despre oameni) docil, conciliabil. (< fr. maniable)
(Marele dicţionar de neologisme)
maniábil adj. m. (sil. -ni-a-), pl. maniábili; f. sg. maniábilă, pl. maniábile
(Dicţionar ortografic al limbii române)