monostih
MONOSTÍH, monostihuri, s.n. Poezie sau strofă alcătuită dintr-un singur vers. – Din fr. monostiche.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
MONOSTÍH ~uri n. Poezie sau strofă alcătuită dintr-un singur vers. /<fr. monostiche
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
MONOSTÍH s.n. Poezie sau strofă alcătuită dintr-un singur vers; monovers. [< germ. Monostichon, cf. gr. monostichos < monos – unic, stichos – vers].
(Dicţionar de neologisme)
MONOSTÍH s. n. poezie, strofă dintr-un singur vers. (< fr. monostiche, gr. monostikhos)
(Marele dicţionar de neologisme)
monostíh s. n., pl. monostíhuri
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
MONOSTÍH ~uri n. Poezie sau strofă alcătuită dintr-un singur vers. /<fr. monostiche
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
MONOSTÍH s. n. poezie, strofă dintr-un singur vers. (< fr. monostiche, gr. monostikhos)
(Marele dicţionar de neologisme)
monostíh s. n., pl. monostíhuri
(Dicţionar ortografic al limbii române)