NĂSTURÁŞ, năsturaşi, s.m. Năsturel (1). – Nasture + suf. -aş. (Dicţionarul explicativ al limbii române)
năsturáş s. m., pl. năsturáşi(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:NĂSTURAŞ-DE-BÚBE s. v. sipică.(Dicţionar de sinonime)
NĂSTURÁŞ s. v. năsturel.(Dicţionar de sinonime)