năboi
năboí (-oésc, -ít), vb. – 1. A inunda. – 2. A invada, a izbucni. Bg. napojavam „a inunda”. Der. din rus. naboj ‹ sl. biti „a ciocni” (Cihac, II, 207; Tiktin; Candrea; Scriban) e mai puţin probabilă. – Der. năboi, s.n. (inundaţie; invazie).
(Dicţionarul etimologic român)
(Dicţionarul etimologic român)