obiectivitate
[Sinonime]
OBIECTIVITÁTE s.f. 1. Însuşirea a ceea ce este obiectiv (I 1). 2. Nepărtinire, imparţialitate. – Din fr. objectivité (după obiectiv).
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
OBIECTIVITÁTE f. 1) Caracter obiectiv; nepărtinire; imparţialitate. 2) filoz. Existenţă reală a lumii, independentă de conştiinţa şi de voinţa subiectului cunoscător. /<fr. objectivité
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
OBIECTIVITÁTE s.f. 1. Caracterul a ceea ce este obiectiv (1). ♦ Nepărtinire, imparţialitate. 2. (Fil.) Categorie a teoriei cunoaşterii care desemnează valoarea şi adecvarea cunoştinţelor la obiectul lor. [Cf. fr. objectivité].
(Dicţionar de neologisme)
OBIECTIVITÁTE s. f. 1. caracterul a ceea ce este obiectiv (I,1 ). ♢ nepărtinire, imparţialitate. 2. (fil.) categorie a teoriei cunoaşterii, valoarea şi adecvarea cunoştinţelor la obiectul lor. (< fr. objectivité)
(Marele dicţionar de neologisme)
obiectivitáte (-biec-) s. f., g.-d. art. obiectivitắţii
(Dicţionar ortografic, ortoepic şi morfologic al limbii române, ediţia a II-a)
obiectivitáte s. f. (sil. -biec-; mf. ob-); g.-d. art. obiectivităţii
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
OBIECTIVITÁTE s. imparţialitate, nepărtinire, (rar) neparţialitate, (ieşit din uz) obiectivism. (A dat dovadă de ~.)
(Dicţionar de sinonime)
Antonime:
Obiectivitate ≠ subiectivitate
(Dicţionar de antonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
OBIECTIVITÁTE f. 1) Caracter obiectiv; nepărtinire; imparţialitate. 2) filoz. Existenţă reală a lumii, independentă de conştiinţa şi de voinţa subiectului cunoscător. /<fr. objectivité
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
OBIECTIVITÁTE s. f. 1. caracterul a ceea ce este obiectiv (I,1 ). ♢ nepărtinire, imparţialitate. 2. (fil.) categorie a teoriei cunoaşterii, valoarea şi adecvarea cunoştinţelor la obiectul lor. (< fr. objectivité)
(Marele dicţionar de neologisme)
obiectivitáte (-biec-) s. f., g.-d. art. obiectivitắţii
(Dicţionar ortografic, ortoepic şi morfologic al limbii române, ediţia a II-a)
obiectivitáte s. f. (sil. -biec-; mf. ob-); g.-d. art. obiectivităţii
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
OBIECTIVITÁTE s. imparţialitate, nepărtinire, (rar) neparţialitate, (ieşit din uz) obiectivism. (A dat dovadă de ~.)
(Dicţionar de sinonime)
Antonime:
Obiectivitate ≠ subiectivitate
(Dicţionar de antonime)