octuor
OCTUÓR s.n. Octet. [Pron. -tu-or. / < fr. octuor, germ. Octuor].
(Dicţionar de neologisme)
OCTUÓR s. n. octet1. (< fr. octuor, germ. Octuor)
(Marele dicţionar de neologisme)
octuór s. n. (sil. -tu-or)
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
OCTUÓR s. n. octet1. (< fr. octuor, germ. Octuor)
(Marele dicţionar de neologisme)
(Dicţionar ortografic al limbii române)