ofertant
OFERTÁNT, -Ă, ofertanţi, -te, adj., s.m. şi f. (Persoană) care face o ofertă. – Oferta + suf. -ant.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
OFERTÁN//T ~tă (~ţi, ~te) şi substantival Care face o ofertă. /ofertă + suf. ~ant
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
OFERTÁNT, -Ă adj., s.m. şi f. (Cel) care propune, care face o ofertă. [< ofertă + -ant, cf. it. offerente].
(Dicţionar de neologisme)
OFERTÁNT, -Ă adj., s. m. f. (cel) care face o ofertă (1). (< ofertă + -ant)
(Marele dicţionar de neologisme)
ofertánt adj. m., s. m., pl. ofertánţi; f. sg. ofertántă, pl. ofertánte
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
OFERTÁN//T ~tă (~ţi, ~te) şi substantival Care face o ofertă. /ofertă + suf. ~ant
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
OFERTÁNT, -Ă adj., s. m. f. (cel) care face o ofertă (1). (< ofertă + -ant)
(Marele dicţionar de neologisme)
ofertánt adj. m., s. m., pl. ofertánţi; f. sg. ofertántă, pl. ofertánte
(Dicţionar ortografic al limbii române)