plicii
[Conjugare]
PLICÍ2, plicesc, vb. IV. Intranz. (Rar) A pliciui. – Din plici1.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
plicí vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. plicésc, imperf. 3 sg. pliceá; conj. prez. 3 sg. şi pl. pliceáscă
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
plicí vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. plicésc, imperf. 3 sg. pliceá; conj. prez. 3 sg. şi pl. pliceáscă
(Dicţionar ortografic al limbii române)