politruc
POLITRÚC, politruci, s.m. Instructor, îndrumător politic în armata sovietică. – Din rus. politruk.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
POLITRÚC, politrúci s.m. ~ (< rus. politruk < politiceski rukovoditel\' = instructor politic; cf. germ. Politruk) [Das große Wörterbuch der deutschen Sprache]
(Alte dicţionare)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
POLITRÚC, politrúci s.m. ~ (< rus. politruk < politiceski rukovoditel\' = instructor politic; cf. germ. Politruk) [Das große Wörterbuch der deutschen Sprache]
(Alte dicţionare)