răsplămădi
[Conjugare]
RĂSPLĂMĂDÍ, răsplămădesc, vb. IV. Tranz. A plămădi din nou. – Răs- + plămădi.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
A RĂSPLĂMĂD//Í ~ésc tranz. A plămădi din nou. /răs- + a plămădi
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
răsplămădí vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. răsplămădésc, imperf. 3 sg. răsplămădeá; conj. prez. 3 sg. şi pl. răsplămădeáscă
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
A RĂSPLĂMĂD//Í ~ésc tranz. A plămădi din nou. /răs- + a plămădi
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar ortografic al limbii române)