SEMANTICIÁN, -Ă, semanticieni, -e, s.m. şi f. Semasiolog. [Pr.: -ci-an] – Din fr. sémanticien.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
SEMANTICI//ÁN ~ánă (~éni, ~éne) m. şi f. Specialist în semantică; semasiolog. /<fr. sémanticien
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
SEMANTICIÁN, -Ă s.m. şi f. Semasiolog. [Pron. -ci-an, pl. -ieni, -iene. / < fr. sémanticien].
(Dicţionar de neologisme)
SEMANTICIÁN, -Ă s. m. f. lingvist specialist în semantică; semasiolog. (< fr. sémanticien)
(Marele dicţionar de neologisme)
semanticián s. m. (sil. -ci-an), pl. semanticiéni (sil. -ci-eni)
(Dicţionar ortografic al limbii române)
semanticiánă s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art. semanticiénei (sil. -ci-e-); pl. semanticiéne
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
SEMANTICIÁN s. (LINGV.) semasiolog.
(Dicţionar de sinonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
SEMANTICI//ÁN ~ánă (~éni, ~éne) m. şi f. Specialist în semantică; semasiolog. /<fr. sémanticien
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
SEMANTICIÁN, -Ă s. m. f. lingvist specialist în semantică; semasiolog. (< fr. sémanticien)
(Marele dicţionar de neologisme)
semanticián s. m. (sil. -ci-an), pl. semanticiéni (sil. -ci-eni)
(Dicţionar ortografic al limbii române)
semanticiánă s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art. semanticiénei (sil. -ci-e-); pl. semanticiéne
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:
SEMANTICIÁN s. (LINGV.) semasiolog.
(Dicţionar de sinonime)