spicilegiu
SPICILÉGIU s.n. (Liv.) Culegere de acte, de tratate etc.; culegere de maxime, de povestiri, de bucăţi literare. [Pron. -giu. / < lat. spicilegium, cf. fr. spicilège].
(Dicţionar de neologisme)
SPICILÉGIU s. n. culegere de acte, tratate etc.; culegere de maxime, povestiri, bucăţi literare. (< lat. spicilegium, fr. spicilège)
(Marele dicţionar de neologisme)
spicilégiu s. n., pl. spicilégii
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
SPICILÉGIU s. n. culegere de acte, tratate etc.; culegere de maxime, povestiri, bucăţi literare. (< lat. spicilegium, fr. spicilège)
(Marele dicţionar de neologisme)
(Dicţionar ortografic al limbii române)