sporogon
SPOROGÓN, sporogoni, s.m. Sporofit al muşchilor. – Din fr. sporogone.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
SPOROGÓN s.m. Reproducător cu spori, care se găseşte, de exemplu, la muşchiul-de-pământ. [< fr. sporogone, cf. gr. spora – sămânţă, gonos – naştere].
(Dicţionar de neologisme)
SPOROGÓN s. m. organ, de forma unei urne, în care se formează sporii, la briofite. (< fr. sporogone)
(Marele dicţionar de neologisme)
sporogón s. m., pl. sporogóni
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
SPOROGÓN s.m. Reproducător cu spori, care se găseşte, de exemplu, la muşchiul-de-pământ. [< fr. sporogone, cf. gr. spora – sămânţă, gonos – naştere].
(Dicţionar de neologisme)
(Marele dicţionar de neologisme)
sporogón s. m., pl. sporogóni
(Dicţionar ortografic al limbii române)