VIERMIŞÓR, viermişori, s.m. Viermuşor. – Vierme + suf. -işor.(Dicţionarul explicativ al limbii române)
viermişór s. m., pl. viermişóri(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:VIERMIŞÓR s. (ENTOM.) viermuleţ, viermuşor, (rar) viermuş, viermuţ.(Dicţionar de sinonime)