zabit
ZABÍT s.m. (Var.) Zabet.
(Dicţionarul etimologic român)
zabít s.m. – Guvernator, militar, comandant. – Var. zabet. Tc. zabit (Tiktin). Sec. XVIII, înv. – Der. zabitlîc, s.n. (autoritate, putere); din tc. zabitnik, înv.
(Dicţionarul etimologic român)
(Dicţionarul etimologic român)
zabít s.m. – Guvernator, militar, comandant. – Var. zabet. Tc. zabit (Tiktin). Sec. XVIII, înv. – Der. zabitlîc, s.n. (autoritate, putere); din tc. zabitnik, înv.
(Dicţionarul etimologic român)