zbârâitură
ZBÂRÂITÚRĂ, zbârâituri, s.f. Zbârnâit; zumzet, bâzâit. [Pr.: -râ-i-] – Zbârâi + suf. -tură.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
zbârâitúră s. f. (sil. -râ-i-), g.-d. art. zbârâitúrii; pl. zbârâitúri
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
zbârâitúră s. f. (sil. -râ-i-), g.-d. art. zbârâitúrii; pl. zbârâitúri
(Dicţionar ortografic al limbii române)