distilator
DISTILATÓR, -OÁRE, distilatori, -oare, subst. 1. S.m. şi f. Persoană calificată în operaţia de distilare. 2. S.n. Aparat cu care se face distilarea. – Din fr. distillateur.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DISTILAT//ÓR1 ~oáre n. Aparat pentru distilare. /<fr. distillateur
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
DISTILAT//ÓR2 ~oáre (~óri, ~oáre) m. şi f. Persoană specializată în operaţii de distilare. /<fr. distillateur
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
DISTILATÓR s.n. Aparat de distilat. [Cf. fr. distillateur].
(Dicţionar de neologisme)
DISTILATÓR, -OÁRE s.m. şi f. Cel care distilează. [Cf. fr. distillateur].
(Dicţionar de neologisme)
DISTILATÓR, -OÁRE I. s. m. f. cel care distilează. II. s. n. aparat de distilat. (< fr. distillateur)
(Marele dicţionar de neologisme)
distilatór (persoană) s. m., pl. distilatóri
(Dicţionar ortografic al limbii române)
distilatór (aparat) s. n., pl. distilatoáre
(Dicţionar ortografic al limbii române)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
DISTILAT//ÓR1 ~oáre n. Aparat pentru distilare. /<fr. distillateur
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
DISTILATÓR s.n. Aparat de distilat. [Cf. fr. distillateur].
(Dicţionar de neologisme)
DISTILATÓR, -OÁRE s.m. şi f. Cel care distilează. [Cf. fr. distillateur].
(Dicţionar de neologisme)
DISTILATÓR, -OÁRE I. s. m. f. cel care distilează. II. s. n. aparat de distilat. (< fr. distillateur)
(Marele dicţionar de neologisme)
distilatór (persoană) s. m., pl. distilatóri
(Dicţionar ortografic al limbii române)
distilatór (aparat) s. n., pl. distilatoáre
(Dicţionar ortografic al limbii române)