excitabilă
EXCITÁBIL, -Ă, excitabile, -e, adj. Care poate fi (uşor) excitat. – Din fr. excitable, lat. excitabilis.
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
EXCITÁBIL ~ă (~i, ~e) Care poate fi (uşor) excitat. /<fr. excitable, lat. excitabilis
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
EXCITÁBIL, -Ă adj. Care se poate excita (uşor). ♦ Iritabil. [Cf. fr. excitable].
(Dicţionar de neologisme)
EXCITÁBIL, -Ă adj. care poate fi excitat (uşor). ♢ iritabil. (< fr. excitable)
(Marele dicţionar de neologisme)
excitábil adj. m., pl. excitábili; f. sg. excitábilă; pl. excitábile
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Antonime:
Excitabil ≠ inexcitabil
(Dicţionar de antonime)
(Dicţionarul explicativ al limbii române)
EXCITÁBIL ~ă (~i, ~e) Care poate fi (uşor) excitat. /<fr. excitable, lat. excitabilis
(Noul dicţionar explicativ al limbii române)
(Dicţionar de neologisme)
EXCITÁBIL, -Ă adj. care poate fi excitat (uşor). ♢ iritabil. (< fr. excitable)
(Marele dicţionar de neologisme)
excitábil adj. m., pl. excitábili; f. sg. excitábilă; pl. excitábile
(Dicţionar ortografic al limbii române)
Antonime:
Excitabil ≠ inexcitabil
(Dicţionar de antonime)