HUZDUPÁ, huzdúp, vb. I. Tranz. (Reg.) A mânca lacom (şi urât). – din huzdup.(Dicţionarul explicativ al limbii române)
huzdupá vb., ind. prez. 3 sg. huzdúpă(Dicţionar ortografic al limbii române)
Sinonime:HUZDUPÁ vb. v. înfuleca.(Dicţionar de sinonime)